Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Πυργάκης Αγγειοχειρουργός
Χειρουργική επέμβαση ή Laser για την θεραπεία των κιρσών;
Ενώ για έναν αιώνα, η σαφηνεκτομή με stripping αποτέλεσε την θεραπεία εκλογής για την αντιμετώπιση της ανεπάρκειας της μείζονος σαφηνούς φλέβας, παρόλα αυτά ο ρόλος της μειώθηκε σημαντικά τελευταία. Το 1999 έγιναν 155000 επεμβάσεις κλασικής χειρουργικής σαφηνεκτομής στις ΗΠΑ ενώ το 2012 ο αριθμός αυτός μειώθηκε στις 30000. Αυτή η μείωση συνοδεύτηκε με παράλληλη αύξηση των επεμβάσεων Laser για την ανεπάρκεια της σαφηνούς φλέβας. Οι ασθενείς στις ημέρες μας έχουν το δικαίωμα της επιλογής της θεραπείας μεταξύ της κλασικής χειρουργικής σαφηνεκτομής και του Laser. Γι ΄ αυτό απαιτείται επαρκής πληροφόρηση του ασθενούς για τα δύο είδη θεραπείας, τι προσφέρουν, ποια τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της κάθε μεθόδου και εάν υπάρχουν συγκεκριμένες αντενδείξεις.
Υπάρχουν πέντε τυχαιοποιημένες μελέτες μέχρι στιγμής που συνέκριναν την σαφηνεκτομή με το Laser. Η τεχνική Laser προσφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής για τον πρώτο μήνα μετά την επέμβαση σε σχέση με την κλασική μέθοδο αλλά το πλεονέκτημα αυτό μετά από το μήνα εξαφανίζεται. Επιπλέον με το Laser, η επάνοδος στις καθημερινές δραστηριότητες είναι πιο σύντομη και ο μετεγχειρητικός πόνος είναι μικρότερος. Η αναισθησία της τεχνικής καυτηρίασης της φλέβας με το Laser χρησιμοποιεί τοπική διήθηση στο διαμέρισμα της σαφηνούς με αναισθητικό (tumescent anesthesia) που επαρκεί και για την μετεγχειρητική αναλγησία αντίθετα με την σαφηνεκτομή όπου απαιτούνται συνήθως πρόσθετα αναλγητικά. Δεν υπήρχαν διαφορές στην τεχνική αποτυχία μεταξύ των δύο τεχνικών. Από πλευράς κόστους, η τεχνική Laser είναι πιο δαπανηρή μέθοδος αλλά λόγω του γεγονότος ότι ο ασθενής επανέρχεται στην εργασία του πιο γρήγορα, δικαιολογείται το έξτρα ποσό χρημάτων σε σχέση με την σαφηνεκτομή.
Αλλά υπάρχουν λόγοι για να προτιμηθεί η μία ή η άλλη μέθοδος; Όντως υπάρχουν και θα αναλυθούν στην συνέχεια.
Εάν υπάρχει κιρσοειδής κλάδος της μείζονος σαφηνούς φλέβας που εντοπίζεται επιπολής έξω από το διαμέρισμα και κάτω από το δέρμα ή η ίδια η μείζων σαφηνής είναι ακριβώς κάτω από το δέρμα, τότε προτιμάται η κλασική μέθοδος. Κι΄ αυτό γιατί η αναισθησία της τεχνικής Laser απαιτεί μια ρυθμιστική ζώνη πάχους ενός εκατοστού μεταξύ δέρματος και φλέβας κατά την καυτηρίαση της φλέβας για να περιοριστεί η πιθανότητα θερμικού εγκαύματος του δέρματος. Άρα επιπολής φλέβες που είναι κοντά στο δέρμα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με το Laser.
Εάν η κεντρική μείζων σαφηνής φλέβα είναι διατεταμένη πάνω από 2,5 με 3 εκατοστά, η δυνατότητα ενδοφλεβικής καυτηρίασης με το Laser είναι περιορισμένη.Σε αυτή τη περίπτωση, η μείζων σαφηνής φλέβα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με την χειρουργική μέθοδο.
Σε περιπτώσεις θρομβοφλεβίτιδας ή εκσεσημασμένης ελίκωσης της φλέβας δεν είναι εφικτή και αντενδείκνυται η χρήση της τεχνικής Laser. Για την επιλογή της τεχνικής Laser, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε το αυξημένο κόστος της μεθόδου σε σχέση με την κλασική χειρουργική μέθοδο. Ο αγγειοχειρουργός οφείλει να εξηγήσει στον ασθενή ότι με την χρήση του Laser αποφεύγεται η τομή στην μηροβουβωνική χώρα (που είναι επιβεβλημένη με την άλλη μέθοδο), αλλά εάν υπάρχουν κλάδοι της σαφηνούς φλέβας θα πρέπει η εκτομή τους να γίνει με την κλασική μέθοδο με μικρές τομές.